مقایسه تاثیر دو روش تمرین درمانی هشت هفته ای بر قدرت و انعطاف پذیری عضلات ران و شدت درد در زنان فعال مبتلا به سندرم درد پاتلافمورال

پایان نامه
  • دانشگاه تربیت معلم - تهران - دانشکده تربیت بدنی و علوم ورزشی
  • نویسنده پروانه گلدوست
  • استاد راهنما رغد معمار
  • سال انتشار 1392
چکیده

چکیده مقدمه: سندرم درد پاتلافمورال یکی از شایعترین اختلالات عضلانی اسکلتی می باشدکه بیش از 30 درصد ورزشکاران جوان و 25 درصد از افراد غیرورزشکار در زندگی خود آن را تجربه می کنند. یکی از درمان های غیر جراحی تمرین درمانی می باشد. تمرین درمانی با بهبود اصلاح اختلالات عضلانی (کوتاهی و ضعف عضلانی) موجب اصلاح راستای اندام تحتانی و کاهش فشار و استرس بر روی مفصل پاتلافمورال می شود. این تحقیق با هدف مقایسه تاثیر دو روش تمرین درمانی هشت هفته ای بر قدرت و انعطاف پذیری عضلات ران و شدت درد در زنان فعال مبتلا به سندرم درد پاتلافمورال انجام شد. مواد و روش کار: این تحقیق به روش نیمه تجربی و نمونه گیری در دسترس بر روی زنان 20 تا 35 ساله مبتلا به سندرم درد پاتلافمورال فعال در رشته ایروبیک در دو گروه 15 نفری انجام گرفت. هر دو گروه برنامه تمرینی را به مدت هشت هفته انجام دادند. برنامه تمرینی گروه یک شامل تمرینات کششی با و بدون استفاده از باند و تمرینات تقویتی با و بدون استفاده از کش مقاومتی بود. در مقابل گروه دو تمرینات کششی را بدون استفاده از باند و تمرینات تقویتی را بدون استفاده از کش مقاومتی انجام دادند. در ابتدا و پایان هشت هفته قدرت عضلات ران توسط دینامومتر دستی، انعطاف پذیری عضلات ران با انعطاف سنج لیتون و شدت درد با استفاده از مقیاس آنالوگ دیداری اندازه گیری شد. داده های به دست آمده از طریق آزمون های تی مستقل و وابسته بوسیله نرم افزار spss21 مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. یافته های تحقیق: در پایان هشت هفته هر دو گروه بهبودی قابل ملاحظه ای در افزایش قدرت و انعطاف پذیری و کاهش درد نشان دادند(0.05>p) اما میزان افزایش قدرت در گروه یک در عضلات دور کننده ، نزدیک کننده، خم کننده، باز کننده، چرخش دهنده داخلی و خارجی، چهارسر رانی و همسترینگ ران نسبت به گروه دو به طور معنی داری بیشتر بود(0.05>p). بهبودی انعطاف پذیری عضلات همسترینگ و چهارسر رانی در گروه یک در مقایسه با گروه دو بیشتر بود(0.05>p) و تفاوت معنی داری در انعطاف پذیری عضلات دور کننده و نزدیک کننده ران نبود (0.05p). نتیجه گیری: تمرین درمانی موجب بهبود سندرم درد پاتلافمورال می شود، اما برنامه تمرینی شامل تمرینات تقویتی با و بدون استفاده از کش مقاومتی و تمرینات کششی با و بدون استفاده از باند موثرتر از برنامه تمرینی شامل تمرینات تقویتی بدون استفاده از کش مقاومتی و تمرینات کششی بدون استفاده از باند بود. با توجه به یافته های تحقیق استفاده از برنامه تمرینی که شامل تمرینات تقویتی با و بدون کش مقاومتی و تمرینات کششی با و بدون باند در درمان سندرم درد پاتلافمورال توصیه می شود.

منابع مشابه

مقایسه تأثیر وضعیت طاق باز و دمر بر وضعیت تنفسی نوزادان نارس مبتلا به سندرم دیسترس تنفسی حاد تحت درمان با پروتکل Insure

کچ ی هد پ ی ش مز ی هن ه و فد : ساسا د مردنس رد نامرد ي سفنت سرتس ي ظنت نادازون داح ي سکا لدابت م ي و نژ د ي سکا ي د هدوب نبرک تسا طسوت هک کبس اـه ي ناـمرد ي فلتخم ي هلمجزا لکتورپ INSURE ماجنا م ي دوش ا اذل . ي هعلاطم ن فدهاب اقم ي هس عضو ي ت اه ي ندب ي عضو رب رمد و زاب قاط ي سفنت ت ي هـب لاتـبم سراـن نادازون ردنس د م ي سفنت سرتس ي لکتورپ اب نامرد تحت داح INSURE ماجنا درگ ...

متن کامل

مقایسه دو روش درمانی، تقویت عضلات دور‌کننده چهارسر ران و تقویت عضله چهارسر ران به-تنهایی، بر درد و عملکرد زنان مبتلا به استئوآرتریت زانو

Abstract Aims and Background: Knee OA is the most common joint disease. Hip abductor muscle weaknesses has been reported in people with knee osteoarthritis. The aim of this study was to compare the effect of  two therapeutic methods namely  hip abductor-quadriceps strengthening and quadriceps strengthening alone in women with knee OA. Materials and methods: 34 subjects were randomly a...

متن کامل

تاثیر تقویت عضلات ابداکتور و چرخاننده خارجی ران بر زنان مبتلا به سندرم درد کشککی رانی

هدف از مطالعه حاضر بررسی تاثیر تمرینات تقویتی عضلات ابداکتور و چرخاننده خارجی ران بر بیماران زن مبتلا به سندرم درد کشککی رانی می باشد. فرض بر این است که عضلات ابداکتور و چرخاننده خارجی ران با کنترل چرخش داخلی و اداکشن ران و کاهش زاویه q نقش مهمی در قرار گرفتن کشکک در مسیر مناسب خود ایفا می کنند و از این طریق تماس کشکک با سطوح مفصلی را کاهش می دهند. در این مطالعه 30 بیمار زن (سن 62/6±8/30، قد 19...

15 صفحه اول

بررسی تأثیر شش هفته حرکت درمانی در آب بر درد، ناتوانی، تعادل پویا و انعطاف پذیری عضلات همسترینگ در زنان مبتلا به کمر درد مزمن

کمردرد از شایع ترین دلایل محدودیت فعالیت های روزمره و ناتوانی عملکردی در افراد زیر 45 سال می باشد. از بین انواع کمردردهای مزمن، کمردرد مزمن ایدیوپاتیک شایع ترین نوع آن می باشد که حدود 90 درصد جمعیت را شامل می شود. هدف این پژوهش، بررسی تأثیر شش هفته حرکت درمانی در آب بر درد، ناتوانی، تعادل پویا و انعطاف پذیری عضلات همسترینگ در زنان مبتلا به کمر درد مزمن است. در این پژوهش نیمه تجربی 24 نفر زن مبت...

15 صفحه اول

تاثیر حرکت درمانی در آب بر فعالیت الکتریکی عضلات چهارسررانی و شدت درد زنان مبتلا به استئوآرتریت زانو

هدف: امروزه استئوآرتریت به یکی از بزرگترین مسائل جامعه سالمندان تبدیل شده است که منجر به ناتوانی، مشکلات جسمی، هزینه‌هایی برای خانواده و جامعه می‌شود. لذا پیدا کردن یک روش درمانی که بتواند به این افراد کمک کند و عوارض ناشی از این بیماری را کاهش دهد از اهمیت زیادی برخوردار است بنابراین هدف از این پژوهش تاثیر حرکت درمانی در آب بر فعالیت الکتریکی عضلات چهارسررانی و شدت درد زنان مبتلا به استئوآرتری...

متن کامل

منابع من

با ذخیره ی این منبع در منابع من، دسترسی به آن را برای استفاده های بعدی آسان تر کنید

ذخیره در منابع من قبلا به منابع من ذحیره شده

{@ msg_add @}


نوع سند: پایان نامه

دانشگاه تربیت معلم - تهران - دانشکده تربیت بدنی و علوم ورزشی

میزبانی شده توسط پلتفرم ابری doprax.com

copyright © 2015-2023